بررسی ایمونوبیوشیمی واکسن کشته ی لیشمانیا (klv) با ادجوان imiquimod در ممانعت از احشایی شدن انگل لیشمانیا ماژور در موشهای balb/c.
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم پایه
- نویسنده الهه صالحی زاده
- استاد راهنما رضا حاجی حسینی رضا صغیری
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1390
چکیده
اهداف: در این مطالعه klv و imq به منظور بررسی میزان مهار سرعت تکثیر لیشمانیا ماژور و میزان جلوگیری از احشایی شدن آن در موشهای مورد مطالعه، بکار برده می شوند. مواد و روشها: پروماستیگوتهای لیشمانیا ماژور که از محیط کشت برداشت می شوند، شمرده شده و 106× 2 پروماستیگوت برای آلوده سازی موشهایی که قبلاً مورد تزریق klv و imq و یا هر دو قرار گرفته اند بصورت زیرپوستی استفاده می شود. شش هفته بعد از آلودگی ندول کوچکی در محل تزریق ظاهر می شود که به زخم بزرگی منتهی شده و احشایی می شود. تأثیرات واکسن و ادجوان از نظر تغییرات فیزیوپاتولوژیکی، اندازه و تأخیر در تشکیل زخم، تکثیر آماستیگوتها درون ماکروفاژها و ردیابی آنها در اندامهای هدف مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج: تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل از تغییرات انداز? وزن، نرخ هپاتو/ اسپلنومگالی و میزان بقاء، تفاوت چشمگیری را بین گروههای مورد مطالعه نشان نمی دهد. نتیجه گیری می شود که klv و imq هر دو تأثیرات سایتوتوکسیک در میزبان ایجاد نمی کنند، اما بطور جزئی انداز? زخم و تعداد آماستیگوتهای درون ماکروفاژها را افزایش می دهند. کاربرد klv و imq احشایی شدن در کبد را کاهش می دهد و میزان no پلاسما، کبد و طحال را افزایش می دهد. اگرچه کاربرد imq به تنهایی درصد احشایی شدن در گره های لنفی را کاهش می دهد ولی klv / imq تأثیری را در غلظت zn/cu پلاسما نشان نمی دهد و سطح سرمی آنزیمهای کبدی sgot و sgpt را افزایش میدهد. نتیجه گیری کلی: علیرغم تأثیرات مطلوب imq موضعی، imq بصورت تزریقی تأثیرات مورد انتظار و دلخواه را بر لیشمانیوز پوستی نشان نمی دهد. که ممکن است این نتیجه به شیوه، دوز و دفعات تزریق بستگی داشته باشد که این امر نیازمند مطالعات بیشتر است. واژگان کلیدی: واکسن، لیشمانیا ماژور، ادجوان، imiquimod ، no
منابع مشابه
اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملبررسی اثر داروی آمیودارون بر مرگ سلولی سویه های استاندارد انگل لیشمانیا ماژور و لیشمانیا تروپیکا
لیشمانیازیس، یک بیماری تک یاخته ای است که از مشکلات مهم بهداشت عمومی در جهان محسوب می شود. گلوکانتیم و پنتوستام تزریق شده به روش عضلانی، مهم ترین دارویی هایی هستند که برای درمان بیماری بکار می روند، اما باتوجه به سمیت و مقاومت آن ها، محدودیت های معنی داری پیدا کرده اند؛ بنابراین وجود داروی شیمیایی جدید، در کنترل بیماری می تواند نقش مهمی داشته باشد. هدف از مطالعه ی حاضر، ارزیابی اثر سیتوتوکسیسیت...
15 صفحه اولبررسی متابونومیکس اثر داروی آرتمیزینین روی فاز ایستائی انگل لیشمانیا ماژور سویه فردلین در شرایط آزمایشگاهی
سابقه و هدف: بر اساس تقسیمبندی سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، بیماری لیشمانیازیس از جمله شش بیماری مهم منطقه حارهای محسوب میگردد. همچنین این بیماری در خاورمیانه و کشورهای مدیترانهای نیز شایع میباشد. اهمیت کنترل این بیماری، به دلیل افزایش موارد مشاهده شده در بیماران دارای نقص سیستم ایمنی از جمله ایدز میباشد و با توجه به نیاز مبرم به داروهای جدید با عوارض کمتر برای کنترل و درمان بیماری، ...
متن کاملبررسی متابولومیکس متاسیکلوژنسیس در انگل لیشمانیا ماژور سوش فردلین
مقدمه: لیشمانیا ماژور سوش فردلین( mhom/il/81/friedlin ) یکی از عوامل بیماری لیشمانیازیس پوستی می باشد. سیر زندگی انگل به دو فاز اصلی پروماستیگوت (تاژکدار) و آماستیگوت (بدون تاژک) تقسیم می شود. فاز پروماستیگوت نیز به دو مرحله پروماسیکلیک (غیر بیماری زا) و متاسیکلیک (بیماری زا) تقسیم می گردد. متاسیکلوژنسیس نقطه عطف تغییر شکل از فرم پروسایکلیک به متاسیکلیک است که با تغییرات عمده داخل سلولی همراه ...
بررسی تاثیر جوشانده چای سیاه بر پروماستیگوتهای انگل لیشمانیا ماژور در شرایط برونتنی
لیشمانیوز جلدی یکی از بیماریهای آندمیک در برخی از نقاط ایران بوده و از جمله بیماریهای انگلی است که فاقد داروی درمانی موثری میباشد. در این مطالعه، تاثیر جوشانده چای سیاه بر رشد پروماستیگوتها در شرایط برونتنی (In vitro) مورد بررسی قرار گرفت. پروماستیگوتهای لیشمانیا ماژور تکثیر و در پلیتهای کشت سلولی 24 خانهای به میزان 3 میلیون انگل در هر میلیلیتر در محیط تازه پاساژ داده شدند. جوشانده ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم پایه
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023